بنفشه ها نور را دوست دارند، اما نباید در معرض نور مستقیم خورشید قرار گیرند، در طبیعت روی تنه درختان و در سایه زندگی می کنند. تا جایی که ممکن است برای گلدهی به نور نیاز دارد، اما این نور نباید مستقیم نور خورشید باشد.
گل‌های بنفشه (گونه‌های ویولا) قطعه‌ای زیبا از گل‌های بهار هستند که آنها را شربت گل بنفشه در می آورند.
رنگ نگین مانند و طعم لطیف این شربت آنها را برای لذت بردن در طول سال حفظ می کند.
این نورپردازی می تواند یک شیشه پنجره با آفتاب ملایم صبحگاهی، نور مصنوعی، نور خورشید فیلتر شده یا نور لامپ باشد.
بنفشه هایی که شکوفا نمی شوند باید به محیط های روشن تر یا حتی روشنایی خانه برده شوند.
خاک باید دائما مرطوب نگه داشته شود. در مواردی که از زیر آبیاری می شود نیازی به افزودن مداوم آب نیست، به این ترتیب به اندازه نیاز از ته آب جذب می کند. اگر مخزن پایین پر از آب باشد، به مدت 2-3 هفته نیازی به آبیاری اضافی نیست.
در طول آبیاری، آب نباید به برگها برخورد کند. در این صورت لکه هایی روی برگ ایجاد می شود و حتی ممکن است برگ بمیرد.
می توان آن را مستقیماً روی گلدان گل کاشت. همچنین می تواند با نگهداری برگ های بدون ریشه در آب رشد کند.
گیاه بنفشه را می توان به چند گلدان تقسیم کرد. برگ ها را می چینند تا حداقل 2-3 سانتی متر از ساقه باقی بماند. طوری کاشته می شود که یک چهارم برگ در خاک باقی بماند. خاک باید تا حد امکان مرطوب نگه داشته شود. این مدت را می توان در لیوان پر از آب نیز گذراند. بعد از 6 ماه مثل قبل گیاه بنفشه می شود.
همچنین از آن برای طعم دادن به لیکورها استفاده می شود: مانند Creme Yvette، Creme de Violette و Parfait d’Amour. در دمنوش های گیاهی چینی استفاده می شود.
