تشعشعات مرئی و فروسرخ لامپ سنسوردار سقفی هیچ گونه تأثیری بر سلامتی ندارند مگر اینکه بسیار شدید باشند و در فاصله نزدیک مورد استفاده قرار گیرند.
قرار گرفتن بیش از حد در معرض اشعه ماوراء بنفش باعث سوختگی های کوتاه مدت می شود و قرار گرفتن در معرض طولانی مدت خطر ابتلا به سرطان پوست (ملانوم و همچنین کارسینوم سلول سنگفرشی و کارسینوم سلول بازال) را افزایش می دهد.
در بدترین حالت، سطوح بالاتر انتشار UV از لامپ های مورد استفاده در ادارات و مدارس می تواند تعداد موارد سرطان سلول سنگفرشی را در اتحادیه اروپا افزایش دهد، چیزی که در مورد حداقل انتشار UV لامپ های خانگی اتفاق نمی افتد.
هیچ مدرکی مبنی بر اینکه قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض لامپ هایی که معمولا در ادارات یا خانه استفاده می شود باعث آسیب چشمی شود وجود ندارد.
جزء آبی نور مرئی می تواند به شبکیه آسیب برساند، اما این تنها در اثر قرار گرفتن تصادفی در معرض نور خورشید یا لامپ های بسیار با شدت بالا اتفاق می افتد و بنابراین نادر است.
هیچ شواهد ثابتی وجود ندارد که نشان دهد قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور آبی با شدت کمتر باعث آسیب شبکیه می شود.
قرار گرفتن طولانی مدت در معرض اشعه ماوراء بنفش خورشید می تواند به قرنیه آسیب برساند و منجر به آب مروارید شود، اما استفاده از نور مصنوعی در شرایط عادی احتمالاً هیچ اثر منفی ندارد.
قرار گرفتن در معرض نور در شب در ساعات بیداری، مانند نوبت کاری، می تواند خطر ابتلا به سرطان سینه، خواب و مشکلات گوارشی و همچنین نوسانات خلقی و اختلالات قلبی عروقی را افزایش دهد. اما این اثرات به دلیل اختلال در ریتم شبانه روزی بدن بدون توجه به نوع نور است.
برای اکثر افراد مبتلا به بیماری های پوستی که آنها را حساس به نور می کند، علائم در نور خورشید ظاهر می شود، اما برخی از بیماران حساس تر نیز به نور مصنوعی واکنش نشان می دهند.
جزء آبی یا UV نور به ویژه ضایعات پوستی درماتیت اکتینیک مزمن و کهیر خورشیدی را تشدید می کند و در مورد لوپوس اریتماتوز، هم واکنش های پوستی و هم خود بیماری را بدتر می کند. تخمین زده می شود که از هر 3000 نفر در اروپا 1 نفر تحت تأثیر این شرایط قرار دارند. این بیماران باید از منابع نوری که UV ساطع می کنند اجتناب کنند.