کارتریج 49 اچ پی اورجینال معمولاً به کارتریج‌های میانی اطلاق می‌شوند که معمولاً طول کلی کارتریج (COL) کمتر از 58 میلی‌متر (2.3 اینچ) دارند که نمونه‌هایی از رمینگتون 0.223 و 39×7.62 میلی‌متر است.
کارتریج‌های کوتاه‌مدت شامل تمام کارتریج‌های پرقدرت با COL بین 58 تا 71 میلی‌متر (2.3 تا 2.8 اینچ) می‌شوند که معمولاً توسط وینچستر 0.308 نمونه‌برداری می‌شود.
کارتریج‌های طولانی‌مدت که به عنوان کارتریج‌های عمل استاندارد نیز شناخته می‌شوند، کارتریج‌های پرقدرت سنتی با COL بین 71 تا 86 میلی‌متر (2.8 تا 3.4 اینچ) هستند.
کارتریج‌های مگنوم شامل تمام کارتریج‌های با COL بالای 86 میلی‌متر (3.4 اینچ)، و همچنین برخی از کارتریج‌های طولانی‌مدت با سر کیس بزرگ‌تر از 13 میلی‌متر (.50 اینچ) می‌شوند که نمونه‌هایی از وینچستر مگنوم 0.300 و 7 میلی‌متر است. رمینگتون مگنوم.
محبوب ترین ماده ای که برای ساخت جعبه های کارتریج استفاده می شود، برنج است که به دلیل مقاومت در برابر خوردگی خوب است. سر یک کیس برنجی را می توان با کار سخت کرد تا در برابر فشارهای بالا مقاومت کند و از طریق استخراج و بیرون ریختن بدون پارگی دستکاری شود.
قسمت گردن و بدنه یک کیف برنجی به راحتی باز می شود تا کیس به اندازه کافی انعطاف پذیر شود تا امکان تغییر شکل آن فراهم شود تا بتوان بارها آن را با دست بارگیری کرد و تشکیل آتش می تواند به دقیق شدن تیراندازی کمک کند.
پوشش فولادی در برخی از مهمات پینینگ و همچنین در برخی مهمات نظامی (عمدتاً از اتحاد جماهیر شوروی سابق و چین) استفاده می شود.
ساخت فولاد نسبت به برنج هزینه کمتری دارد، اما در برابر خوردگی بسیار مقاوم است و امکان استفاده مجدد و بارگیری مجدد وجود ندارد. نیروهای نظامی معمولاً جعبه های فشنگ سلاح های کوچک خدماتی را دستگاه های یکبار مصرف و یکبار مصرف در نظر می گیرند.
با این حال، جرم فشنگ ها می تواند بر مقدار مهمات یک سرباز تأثیر بگذارد، بنابراین جعبه های فولادی سبک تر دارای مزیت لجستیکی هستند. برعکس، فولاد در برابر آلودگی و آسیب بیشتر مستعد است، بنابراین تمام موارد این چنینی لاک زده یا به شکل دیگری آب بندی می شوند.
